Από τι προκαλείται η Δυσπεψία και πώς αντιμετωπίζεται;

Η Δυσπεψία είναι ένας γενικότερος όρος, ο οποίος περιγράφει δυσφορία στο επιγάστριο (άνω τμήμα της κοιλιάς) και περιλαμβάνει τα παρακάτω συμπτώματα:

Επιγαστρικός πόνος
Αίσθημα πληρότητας του στομάχου με την έναρξη της λήψης τροφής
Αίσθημα καύσου στο στομάχι
Μετεωρισμός (Φούσκωμα) στην άνω κοιλία
Ερυγές (ρεψίματα)
Ναυτία, τάση προς εμετό

Όταν τα συμπτώματα αυτά επιμένουν επιβάλλεται η επίσκεψη σε γαστρεντερολόγο, επειδή η δυσπεψία μπορεί να υποκρύπτει άλλη σοβαρή ασθένεια του ανώτερου πεπτικού, όπως σοβαρή γαστρίτιδα, έλκος, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή και καρκίνο στομάχου.

Ήπια και περιοδικά συμπτώματα δυσπεψίας συνήθως είναι αθώα. Επιβάλλεται, όμως, επίσκεψη στο γιατρό αν είναι επίμονα ή ο πόνος είναι σοβαρός ή συνοδεύεται από:

Απώλεια βάρους και ανορεξία
Επαναλαμβανόμενα επεισόδια εμέτων
Αιματέμεση
Μαύρα κόπρανα (μέλαινα κένωση)
Δυσκαταποσία ή δυσφαγία
Κόπωση και αδυναμία που μπορεί να υποκρύπτουν αναιμία

Άμεση επίσκεψη επιβάλλεται όταν η αιτία μπορεί να μην αφορά το πεπτικό και να υποκρύπτει καρδιολογικό θέμα όπως:

Δύσπνοια
Εφίδρωση
Πόνος που αντανακλά σε σαγόνι, λαιμό ή μπράτσο
Προκάρδιο άλγος που επιδεινώνεται με άσκηση (στηθάγχη)

Αιτίες

Υπερβολική λήψη τροφής σε σύντομο χρονικό διάστημα
Λιπαρά και πικάντικα φαγητά
Υπερβολική πρόσληψη καφεΐνης, αλκοόλ, σοκολάτας και ανθρακούχων αναψυκτικών
Κάπνισμα
Στρες
Φάρμακα όπως αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη, σκευάσματα σιδήρου

Σε αρκετές περιπτώσεις δυσπεψία εμφανίζεται και σε άλλα νοσήματα του πεπτικού όπως:

Γαστρίτιδα
Πεπτικό έλκος
Κοιλιοκάκη (δυσανεξία στη γλουτένη)
Χολολιθίαση
Δυσκοιλιότητα
Παγκρεατίτιδα
Καρκίνος στομάχου
Ειλεός
Διαταραχές αιμάτωσης λεπτού, παχέος εντέρου

Εφόσον γίνει έλεγχος και αποκλειστούν οι πιθανές παθολογικές αιτίες και η κατάσταση συνδυάζεται με στρες, μιλάμε για τη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΥΣΠΕΨΙΑ, η οποία είναι διάγνωση αποκλεισμού.

Διάγνωση και θεραπεία

Με την επίσκεψη στο γιατρό γίνεται η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού και κλινική εξέταση. Τα παραπάνω αρκούν σε ήπια συμπτώματα. Αν τα συμπτώματα είναι σοβαρότερα, επιμένουν και περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, εμέτους ή έχουν απότομη έναρξη, ειδικότερα σε ηλικίες μεγαλύτερες των 50 ετών, τότε πρέπει να διενεργούνται πιο ειδικές εξετάσεις: αιματολογικός έλεγχος, τεστ για ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, γαστροσκόπηση και απεικονιστικές εξετάσεις (υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία).

Η θεραπεία περιλαμβάνει: